Zgodnie z ustawą Kodeks wyborczy wniosek o zmianę miejsca głosowania można złożyć w okresie od 44 do trzeciego dnia przed dniem wyborów. W efekcie w tegorocznych wyborach można to zrobić do 12 października. Wniosek trafia do właściwej gminy, ale system automatycznie przypisze nas do właściwego obwodu. Ten wymóg nie ma znaczenia dla stowarzyszeń, bowiem w tym podmiocie Komisja Rewizyjna jest obowiązkowa i powoływana zawsze, niezależnie od tego, czy stowarzyszenie jest, czy nie jest OPP. Natomiast w fundacjach takiego obowiązku nie ma, więc te podmioty często takiego organu w ogóle nie mają. Odpowiedź. Ustawa Prawo o stowarzyszeniach nie precyzuje kompetencji komisji rewizyjnej. Dlatego, aby mieć jasność, co możemy, a czego nie możemy zrobić jako jej członek/członkini musimy mieć pewność jak statut (a czasem też regulamin działania komisji rewizyjnej) opisuje jej działania. W zależności od tego możemy mieć wpływ 1. Celem Samorządu Uczniowskiego jest kształtowanie samodzielnego i świadomego kierowania swoim postępowaniem, kształtowanie postawy, która prowadzi do identyfikowania się z celami i zadaniami społeczności szkolnej, uznaniu ich za własne, dążenie do ich realizacji z własnej inicjatywy i poczucia własnej za nie odpowiedzialności. 2. Komisja Skrutacyjna ulega rozwiązaniu po przeprowadzeniu głosowania nad uchwałą o uzupełnieniu składu Komisji Rewizyjnej. § 5. Uchwała wchodzi w życie z dniem. Komisja Skrutacyjna stwierdza, że uczestniczący w walnym zebraniu sprawozdawczym głosowali nad: – Uchwałą nr 1 w sprawie działalności organizacyjno -. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Nowe zapisy Statutu Polskiego Związku Łowieckiego wprowadzają znaczące zmiany podczas głosowania nad udzieleniem absolutorium dla poszczególnych członków Zarządu Koła. W myśl nowego Statutu PZŁ takie głosowanie musi być zorganizowane w formie tajnej. Oznacza to, że podczas każdego Walnego Zgromadzenia musi zostać powołana Komisja Skrutacyjna, która będzie w stanie przeprowadzić takie głosowanie. Zarząd koła powinien więc przed Walnym przygotować już karty do głosowania – najlepiej aby na jednej karcie znalazły się wszystkie osoby pełniące funkcje w Zarządzie, co z pewnością ułatwi przeprowadzenie głosowania i udokumentowania tego procesu. Na karcie do głosowania powinno znajdować się czytelne pytanie, na które należy przewidzieć trzy odpowiedzi dla każdego członka zarządu: udzielam absolutorium; nie udzielam absolutorium; wstrzymuje się od głosu. Taka zmiana z pewnością wydłuży odbywanie się zwyczajnych Walnych Zgromadzeń w kołach. Będą one przypominały te, w których dokonywane są wybory do organów koła. Statut PZŁ dopuszcza możliwość korzystania z urządzeń do głosowania, ale z pewnością wiele kół nie zdecyduje się na tego typu wydatek, chociaż istnieją firmy, które wypożyczają takie systemy do głosowania. Ten wpis został opublikowany w kategorii Walne Zgromadzenie, Zarząd Koła. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika. Przewodniczący zarządza głosowanie nad projektem uchwały, odczytując jego treść, następnie zarządza głosowanie. Nie można głosować nad uchwałą nieprzewidzianą w porządku obrad, chyba że cały kapitał zakładowy jest reprezentowany, a żaden ze wspólników nie zgłosił sprzeciwu co do głosowania nad uchwałą nieprzewidzianą w porządku obrad. Należy pamiętać, że jeżeli uchwała ma dotyczyć zmiany umowy spółki, należało w zaproszeniu na zgromadzenie wskazać istotne elementy treści proponowanych zmian. Jeżeli głosowanie jest tajne, należy rozdać karty do głosowania w ilości zgodnej z ilością przypadających głosów. Karty do głosowania muszą być stworzone w taki sposób, by podana na nich ilość głosów nie określała nawet pośrednio głosującego wspólnika. Tajność czy jawność Zasadą jest, że głosowanie jest jawne. Natomiast tajne głosowanie zarządza się przy wyborach oraz nad wnioskami o odwołanie członków organów spółki lub likwidatorów, o pociągnięcie ich do odpowiedzialności, również w sprawach osobowych. Poza tym należy zarządzić tajne głosowanie na żądanie choćby jednego ze wspólników obecnych lub reprezentowanych na zgromadzeniu wspólników. Zgromadzenie wspólników może powziąć uchwałę o uchyleniu tajności głosowania w sprawach dotyczących wyboru komisji powoływanej przez zgromadzenie wspólników (uchylenie tajności może nastąpić tylko w tym przypadku, a podjęcie uchwały, dla której zastrzeżony jest tryb tajny, np. absolutorium, w trybie jawnym skutkuje nieważnością tej uchwały). Przykładowa treść uchwały uchylającej tajność Uchwała Zgromadzenia Wspólników spółki pod firmąX sp. z z siedzibą w Y z ………….. roku odnośnie do uchylenia tajności głosowania na podstawie art. 247 § 3 kodeksu spółek handlowych § 1 Zgromadzenie wspólników niniejszym postanawia uchylić tajność głosowania nad uchwałą w sprawie wyboru komisji skrutacyjnej powoływanej przez zgromadzenie wspólników. § 2 Uchwała wchodzi w życie z chwilą jej podjęcia. Jakie rodzaje większości Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ • Bezwzględna większość głosów – jest zasadą wynikającą z i ma zastosowanie, chyba że umowa spółki lub sama ustawa przewiduje konieczność uzyskania innej większości w celu podjęcia uchwały. Jest to więcej niż połowa ważnie oddanych głosów wspólników obecnych na zgromadzeniu, czyli zasada 50 proc. plus 1. Chodzi o taką sytuację, gdy podczas głosowania liczba głosów za wnioskiem jest większa od sumy głosów przeciw i wstrzymujących się. Głosy wstrzymujące się traktowane są tak, jakby zostały oddane przeciwko uchwale. • Zwykła większość głosów – tak określoną większość można spotkać jeszcze w starych umowach spółek. Aktualnie praktyka sądów rejestrowych jest taka, że odstępstwo od zasady bezwzględnej większości głosów może iść tylko w kierunku ustalenia surowszych zasad głosowania. Jest to więcej ważnie oddanych głosów za niż przeciw. Głosów wstrzymujących nie wlicza się do wyniku. • Większość kwalifikowana – może być określona w umowie jako modyfikująca ustawową większość bezwzględną lub narzucona ustawowo. Kwalifikowana większość dwóch trzecich głosów, według wymagana jest dla: – zmiany umowy spółki (z zastrzeżeniem art. 246 § 3 gdzie uchwała dotycząca zmiany umowy spółki, zwiększająca świadczenia wspólników lub uszczuplająca prawa udziałowe bądź prawa przyznane osobiście poszczególnym wspólnikom, wymaga zgody wszystkich wspólników, których dotyczy), – rozwiązania spółki (z wyjątkiem sytuacji straty bilansowej, gdzie wystarczy bezwzględna większość głosów, jeżeli umowa nie będzie stanowić inaczej – art. 233 – zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (art. 246 § 1 Kwalifikowana większość trzech czwartych głosów, według wymaga podjęcia: • uchwały dotyczącej istotnej zmiany przedmiotu działalności spółki (art. 246 § 1 • uchwały o połączeniu spółek (art. 506 § 1 i art. 522 • uchwały o podziale spółki (art. 541 § 1 i 2 • uchwały o przekształceniu spółki kapitałowej w inną kapitałową (art. 577 § 1 Sposób podejmowania uchwał jest bardzo istotny, gdyż przeprowadzenie głosowania w sposób niezgodny z skutkuje nieważnością uchwały. Tak wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 20 maja 1988 r. (II CR 119/88) na gruncie uprzednio obowiązującej ustawy: Wyrok zachowuje jednak swoją aktualność. (…) Podlega unieważnieniu (art. 240 kodeksu handlowego) podjęta wbrew nakazowi zarządzenia głosowania tajnego (zdanie drugie art. 238 kodeksu handlowego) w głosowaniu jawnym uchwała zgromadzenia wspólników, odwołująca wspólnika z zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 197 § 1 kodeksu handlowego). Uwaga! Nie wszyscy wspólnicy zawsze głosują. Wspólnik wyłączony od głosowania nie oddaje głosu wstrzymującego się, ale nie bierze udziału w głosowaniu. Nastąpi to np. przy głosowaniu nad wyłączeniem własnej odpowiedzialności wobec spółki, tzw. absolutorium (art. 244 Takie osoby po prostu nie mogą głosować. Jest to istotne przy obliczaniu bezwzględnej większości głosów, gdzie głosy wstrzymujące się są sumowane z głosami przeciwko podjęciu uchwały. Przykład Oto przykład treści protokołu przy głosach wyłączonych od głosowania na podstawie art. 244 (...) Przewodniczący zarządził rozdanie kart do głosowania, oświadczył, że zgodnie z art. 244 kodeksu spółek handlowych Pan X będący wspólnikiem posiadającym ............ udziałów i jednocześnie członkiem zarządu jest wyłączony od głosowania, co oznacza, że nie głosuje w przedmiocie powzięcia uchwały nr ..........., więc w głosowaniu bierze udział pozostałych ..................... udziałów (...). Wolne wnioski i zamknięcie obrad Jeżeli nikt z obecnych nie zgłasza wolnych wniosków, przewodniczący oświadcza, że wobec wyczerpania porządku obrad zamyka posiedzenie. Do protokołu załącza się listę obecności. Protokół podpisują przewodniczący zgromadzenia i protokolant, a jeżeli funkcję tę pełni ta sama osoba, podpisuje się dwa razy jako przewodniczący i protokolant. Monika Ćwiek prawnik w Kancelarii Prawnej Studio Prawne w Warszawie Przewodniczący powinien sprawdzić, jaka większość głosów będzie potrzebna do podjęcia uchwały. Po głosowaniu przewodniczący stwierdza do protokołu, ile głosów było za podjęciem uchwały, ile przeciwko, ile wstrzymało się od głosowania, oraz oświadcza, czy uchwała została przyjęta. Jeżeli bezpośrednio po jej przyjęciu zgłoszono do niej sprzeciwy, należy to zaprotokołować, a w szczególności dane wspólnika zgłaszającego sprzeciw. Zgłoszenie sprzeciwu przysługuje wspólnikowi, który głosował przeciwko uchwale, a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu. Aby wspólnik mógł zgłosić sprzeciw do powziętej uchwały, musi wpierw głosować przeciwko niej, a niezwłocznie po jej powzięciu w sposób jasny i jednoznaczny zażądać zaprotokołowania sprzeciwu. Jeżeli wspólnik nie brał udziału w głosowaniu, jego sprzeciw wobec podjętej uchwały będzie bezskuteczny. Pliki cookie Educalingo są wykorzystywane do personalizacji reklam oraz uzyskiwania statystyk ruchu w witrynie. Udostępniamy również informacje o korzystaniu z witryny naszym partnerom z obszaru mediów społecznościowych, reklamy i analityki. WYMOWA SŁOWA KOMISJA SKRUTACYJNA CO OZNACZA SŁOWO KOMISJA SKRUTACYJNA Komisja skrutacyjna Komisja skrutacyjna – grupa osób, których zadaniem jest policzenie głosów oddawanych za, przeciw lub wstrzymujących się podczas głosowań na wszelkiego rodzaju zgromadzeniach, np. na zgromadzeniu wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zgromadzeniu akcjonariuszy spółki akcyjnej, walnym zgromadzeniu spółdzielni, a także np. w komisjach parlamentarnych i w samym parlamencie. Komisje skrutacyjne działają także we wszelkiego rodzaju stowarzyszeniach, radach i innych ciałach wieloosobowych, w których funkcjonuje zasada zbiorowego podejmowania decyzji, np. w systemach demokratycznych. Zazwyczaj wybierane są spośród grona uczestników zgromadzenia i cieszą się wśród nich zaufaniem na tyle dużym, że nie podejrzewa się ich o możliwość fałszowania wyników głosowań. Członkiem komisji skrutacyjnej nie może być osoba, która zamierza kandydować w wyborach, przyjętą bowiem powszechnie zasadą jest to, że osoba kandydująca nie może uczestniczyć w obliczaniu głosów za i przeciw swej kandydaturze. SŁOWA, KTÓRE RYMUJĄ SIĘ ZE SŁOWEM KOMISJA SKRUTACYJNA Synonimy i antonimy słowa komisja skrutacyjna w słowniku synonimów Tłumaczenie słowa «komisja skrutacyjna» na 25 języków TŁUMACZENIE SŁOWA KOMISJA SKRUTACYJNA Poznaj tłumaczenie słowa komisja skrutacyjna na 25 języków dzięki naszemu tłumaczowi wielojęzycznemu. Tłumaczenie słowa komisja skrutacyjna na inne języki w tej sekcji zostało uzyskane za pomocą automatycznego tłumaczenia statystycznego, gdzie podstawową jednostką tłumaczeniową jest słowo «komisja skrutacyjna». Tłumacz polski - chiński 返回委员会 1,325 mln osób Tłumacz polski - hiszpański comité de regresar 570 mln osób Tłumacz polski - angielski returning committee 510 mln osób Tłumacz polski - hindi लौटने समिति 380 mln osób Tłumacz polski - arabski لجنة العائدين 280 mln osób Tłumacz polski - rosyjski возвращение комитет 278 mln osób Tłumacz polski - portugalski comissão de retornar 270 mln osób Tłumacz polski - bengalski ফিরে কমিটি 260 mln osób Tłumacz polski - francuski comité retour 220 mln osób Tłumacz polski - malajski jawatankuasa kembali 190 mln osób Tłumacz polski - japoński 復帰委員会 130 mln osób Tłumacz polski - koreański 돌아 위원회 85 mln osób Tłumacz polski - jawajski Papan pemilihan 85 mln osób Tłumacz polski - wietnamski trở về ủy ban 80 mln osób Tłumacz polski - tamilski திரும்பிய குழு 75 mln osób Tłumacz polski - marathi परत समिती 75 mln osób Tłumacz polski - turecki dönen komitesi 70 mln osób Tłumacz polski - włoski comitato di ritorno 65 mln osób Tłumacz polski - ukraiński повернення комітет 40 mln osób Tłumacz polski - rumuński Comitetul revenind 30 mln osób Tłumacz polski - grecki Εφορευτική Επιτροπή 15 mln osób Tłumacz polski - afrikaans terugkeer komitee 14 mln osób Tłumacz polski - szwedzki återvända utskott 10 mln osób Tłumacz polski - norweski Styret 5 mln osób Trendy użycia słowa komisja skrutacyjna TRENDY UŻYCIA SŁOWA «KOMISJA SKRUTACYJNA» Na powyższej mapie ukazano częstotliwość używania słowa «komisja skrutacyjna» w różnych krajach. Przykłady użycia słowa komisja skrutacyjna w literaturze, cytatach i wiadomościach KSIĄŻKI POWIĄZANE ZE SŁOWEM «KOMISJA SKRUTACYJNA» Poznaj użycie słowa komisja skrutacyjna w następujących pozycjach bibliograficznych Książki powiązane ze słowem komisja skrutacyjna oraz krótkie ich fragmenty w celu przedstawienia kontekstu użycia w literaturze. 1 Encyklopedia Solidarności: Opozycja w PRL 1976-1989 Jan Dowgiałło z Mazowsza), Komisja Statutowa (przew. Stanisław Dorociak ze Śląska Opolskiego), Komisja Mandatowa (przew. Danuta Nowakowska z Gdańska) oraz Komisja Skrutacyjna Głosowań Jawnych i Komisja Skrutacyjna do ... Mirosława Łątkowska, 2010 2 "Solidarność" Małopolska, 1980-1981: wybór dokumentów - Strona 115 Pod głosowanie poddano trzech kandydatów: 1 . Blicharz Jan 2. Niedźwiecki Mieczysław 3. Pachura Mieczysław Na podstawie protokołów Komisji Skrutacyjnych Wydziałowych stwierdza się następujące wyniki: Uprawnionych do głosowania ... 3 Studia z dziejów Państwa i Prawa Polskiego STUDIES ... „Komisja skrutacyjna”. 6. Liczenie głosów. 1 Rada Nieustająca została ustanowiona na sejmie w 1775 r. jako kolegialny organ rządowy1. Składała się z 36 konsyliarzy i króla. Konsyliarze byli powoływani na dwuletnią kadencję przez sejm. 4 Marzec '68: między tragedią a podłością - Strona 78 Przewodnicząca: Musimy wybrać Komisję Skrutacyjną, która nam pomoże liczyć głosy. Kogo koledzy podają do Komisji Skrutacyjnej? /Kol. Znamirowski: w sprawie formalnej. Koleżanka podała 11 osób do Komisji Skrutacyjnej, ale to ma sens ... Grzegorz Sołtysiak, ‎Józef Ste̜pień, 1998 5 Sprawozdanie stenograficzne z ... posiedzenia Senatu ... Senator Andrzej Pawlik: Mój wniosek jest wnioskiem formalnym o odroczenie głosowania do chwili, kiedy Komisja Skrutacyjna zakończy swoją pracę, dlatego że uniemożliwia to głosowanie. Marszałek August Chełkowski: Nie słyszałem ... 6 Prawo samorządu robotniczego - Strona 72 Protokół komisji skrutacyjnej podpisują wszyscy jej członkowie. Komisja mandatowa (konferencji delegatów), sprawdza prawomocność obrad na podstawie listy obecności delegatów oraz ważności ich mandatów. W świetle omówionych ... 7 Dokumenty Krajowej Konferencji Delegatów PZPR. - Strona 52 Krajowa Konferencja Delegatów, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. c) głosowanie przeprowadza komisja skrutacyjna wybrana spośród członków Komitetu Centralnego. . Komitety partyjne do stopnia wojewódzkiego włącznie wybierają ... Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. Krajowa Konferencja Delegatów, ‎Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, 1984 8 Rewolucja Jednojajowych Liczenie głosów wywoływało konsternację u członków komisji skrutacyjnej. Po odłożeniu ostatniej karty spoglądali na siebie, wzruszali ramionami lub kiwali głowami. Wynik głosowania był równie nieoczekiwany, co i nieprawdopodobny. 9 Narodziny i działalność Solidarności Oświaty i Wychowania ... W toku jawnego głosowania wybrana została większością głosów Komisja Skrutacyjna (7 osób). W jej skład weszli kol., kol.: Ad. 3f. Prezentacja 19 kandydatów. Kandydaci mówili o swojej pracy zawodowej oraz działalności społecznej na ... Teresa Bochwic, ‎Jacek Żurek, 2000 WIADOMOŚCI, KTÓRE ZAWIERAJĄ SŁOWO «KOMISJA SKRUTACYJNA» Sprawdź, o czym dyskutuje się w prasie krajowej i zagranicznej oraz jak jest stosowane słowo komisja skrutacyjna w wiadomościach. Radni wybrali ławników na nową kadencję Nad poprawnym przebiegiem głosowania czuwała komisja skrutacyjna w składzie: Przewodniczący Jan Głodowski, Małgorzata Rędzikowska-Mystkowska oraz ... « Lis 15» Piotrkowo ma nowego sołtysa, został nim Robert Rzepka Po podliczeniu głosów, komisja skrutacyjna ogłosiła, że Robert Rzepka zdecydowaną większością głosów na „Tak” został wybrany sołtysem sołectwa Piotrkowo ... «Gazeta Olsztyńska, Paz 15» Lędzinianie pragną ruchu. Wyniki głosowania w sprawie budżetu … Komisja skrutacyjna powołana dwa tygodnie temu policzyła głosy oddane przez mieszkańców . Znamy już wyniki głosowania i projekty, jakie zostały wybrane. «Dziennik Zachodni, Paz 15» Rada Miejska Sosnowiec wybiera nowego przewodniczącego [NA … Dojdzie do kolejnej zmiany, bo komisja skrutacyjna nie ponumerowała kart do głosowania. Numerowanie jest potrzebne, aby liczba karta zgadzała się z liczbą ... «Dziennik Zachodni, Sie 15» Krzysztof Grabski nowym Wiceprzewodniczącym Rady Miejskiej Komisja skrutacyjna w składzie: Jarosław Jurowski - Przewodniczący, Andrzej Pacan - Sekretarz oraz Ryszard Starus - Członek, po ukonstytuowaniu się ... « - Niezależny Portal Miejski, Cze 15» Żukowo. Piątkowe zebranie zakończyło wybory sołtysów W czasie, gdy komisja skrutacyjna liczyła głosy, burmistrz Wojciech Kankowski poinformował uczestników zebrania o najważniejszych realizowanych ... « Mar 15» Zmiana warty w sołectwie Pępowo Kiedy na sali toczyła się dyskusja, komisja skrutacyjna w składzie: Marek Duraj (przewodniczący), Alicja Belka i Małgorzata Pejka, liczyła oddane głosy na dwie ... « Mar 15» Niestępowo. Mieszkańcy wybrali nowego sołtysa Kiedy komisja skrutacyjna w składzie Mirosława Knigawka, Anita Grot (przewodnicząca) i Marika Plichta liczyły głosy, uczestnicy zebrania mieli czas na ... « Lut 15» Starostą został Krzysztof Lis Po przedstawieniu sylwetki kandydata komisja skrutacyjna w składzie: Elżbieta Suchowiejko, Mariusz Kieling i Joanna Pawłowicz przystąpiła do pracy. Zebrano ... « Gru 14» Władze powiatu wybrane Pieczę nad głosowaniem i liczeniem głosów w następujących później głosowaniach sprawowała komisja skrutacyjna w składzie: Katarzyna Wysocka, Paweł ... «Nowy Wyszkowiak, Gru 14» ŹRÓDŁO « EDUCALINGO. Komisja skrutacyjna [online]. Dostępny . Lip 2022 ». W odkryjesz wszystko, co skrywają słowa Z uprawnienia do wskazania osób objętych ochroną związkową może korzystać tylko taka komisja, która posiada status zakładowej (ZOZ) lub międzyzakładowej (MOZ) organizacji związkowej. Status ZOZ został zdefiniowany w art. 25¹ Ustawy o zz. – posiadają go te komisje, które zrzeszają co najmniej 10 członków i członkiń zatrudnionych na umowach o pracę (lub umowach o pracę nakładczą) i co kwartał przedstawiają pracodawcy informację o swojej liczebności wg. stanu na ostatni dzień poprzedniego kwartału. Status MOZ ustala się analogicznie (na podstawie art. 25¹ w związku z art. 34 ust. 1 Ustawy o zz.) – z tą różnicą, że taka komisja obejmuje swoim działaniem kilka zakładów pracy i wystarczy, że jej łączna liczba członków i członkiń wynosi co najmniej 10 osób zatrudnionych na umowach o pracę (lub pracę nakładczą) – przy czym osoby te mogą być zatrudnione w różnych zakładach pracy (np. 3 osoby w zakładzie A i 7 osób w zakładzie B). Prawo do korzystania z ochrony związkowej w przypadku MOZ zależy od tego ile osób zrzesza i czy jest reprezentatywna (por. niżej): MOZ która nie jest reprezentatywna w żadnym z zakładów pracy aby móc korzystać z chronionej ochrony związkowej musi obejmować co najmniej jeden zakład w którym liczba zrzeszonych pracowników nie jest mniejsza niż 10 [1]. Poza liczebnością, w przypadku OZZ Inicjatywa Pracownicza, do zdobycia statusu ZOZ lub MOZ, komisje muszą zgodnie ze Statutem związku (§ 39 - 42) odbyć zebranie założycielskie na którym powołają Tymczasową Organizację Zakładową/Międzyzakładową. Od momentu zebrania taka organizacja może korzystać z uprawnień ZOZ/MOZ, ale aby te uprawnienia utrzymać, musi (1) dochować obowiązku informowania pracodawcy o swojej liczebności, (2) zostać zarejestrowana w Rejestrze związkowym prowadzonym przez Komisję Krajową, a następnie (3) odbyć w terminie 3 miesięcy od daty rejestracji walne zebranie członków i członkiń, które przekształci ją w komisje zakładową lub międzyzakładową. Na czym polega ochrona reprezentantów/ek komisji? Zgodnie z art. 32 ust. 1 Ustawy o zz., pracodawca nie może bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej: „1) wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z imiennie wskazany, uchwałą zarządu jego członkiem lub innym pracownikiem będącym członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy,2) zmienić jednostronnie warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika, o którym mowa w pkt. 1- z wyjątkiem gdy dopuszczają to odrębne przepisy.” Art. 34 Ustawy o zz. precyzuje, że z uprawnień określonych w art. 25¹-33¹ (a więc także z uprawnień wynikających z art. 32) może korzystać także międzyzakładowa organizacja związkowa. Ochrona osób reprezentujących komisje dotyczy więc zarówno ochrony trwałości stosunku pracy (nie można ich zwolnić bez zgody zarządu – niezależnie od trybu zwolnienia) oraz warunków pracy i płacy (one także nie mogą być zmieniane bez zgody zarządu). Wskazane w art. 32 ust. 1 zastrzeżenie „z wyjątkiem, gdy dopuszczają to odrębne przepisy” odnosi się do następujących sytuacji: zwolnień grupowych (Zgodnie z art. 5 Ustawy z dn. dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w przypadku przeprowadzania zwolnień grupowych osób chronionych nie można zwolnić, ale pracodawca może zmienić ich warunki pracy i płacy na niekorzyść – w takiej sytuacji osobom tym przysługuje tzw. „dodatek wyrównawczy” określony w Kodeksie Pracy), upadłości lub likwidacji pracodawcy (zgodnie z art. 41¹ Kodeksu Pracy w przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy nie stosuje się przepisów o szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o prace) oraz zmiany warunków pracy i płacy wynikających z układu zbiorowego (art. 241¹³ § 2 Kodeksu Pracy). W przypadku osób zatrudnionych na umowy o pracę na czas określony, objęcie ich ochroną nie oznacza, że pracodawca jest zobowiązany do zawarcia z takimi osobami umowy o pracę gdy obecna umowa się skończy. Ochrona trwa przez okres wskazany uchwałą zarządu komisji (patrz niżej), ale nie dłużej niż okres zatrudnienia wskazany w umowie o pracę zawartej na czas określony. Dotyczy to wszystkich sytuacji, także tych opisanych wyżej. Należy pamiętać, że celem ochrony nie jest zapewnienie wybranej osobie/wybranym osobom gwarancji trwałości stosunku pracy oraz warunków pracy i płacy bez względu na wszystko. Zgodnie z wyrokiem Sadu Najwyższego z 26 listopada 2003 r. (I PK 616/02), „działalność związkowa nie może być pretekstem do nieuzasadnionego uprzywilejowania pracownika w sferach niedotyczących sprawowania przez niego funkcji”. Ochrona ma zapewnić niezależność i swobodę działania tym osobom, które reprezentują organizację związkową wobec pracodawcy – osoby korzystające z uprawnień przewidzianych w art. 32 Ustawy o zz. muszą więc faktycznie ją reprezentować – tj. uczestniczyć w negocjacjach z pracodawcą (w przypadku zmian regulaminów pracy, wynagradzania, Funduszu Socjalnego), przygotowywać i podpisywać pisma, reprezentować związek podczas trwania sporu zbiorowego lub negocjowania układu zbiorowego itp. Komisja może zdecydować o tym w jakim zakresie dana osoba może ją reprezentować – np. tylko w sprawach związanych z funduszem socjalnym, albo we wszystkich kwestiach będących w kompetencji komisji. Ochrona związkowa nie jest jednak w jakikolwiek sposób zależna od zakresu w jakim dana osoba reprezentuje komisję – niezależnie od tego czy jest to reprezentowanie wyłącznie w konkretnych kwestiach, czy we wszystkich sprawach. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z 12 stycznia 2012 r. (II PK 83/11) jednoocznie stwierdził: „Przepis art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych nie wypowiada się co do zakresu udzielonego pracownikowi upoważnienia, bowiem z jego punktu widzenia istotne jest to, że pracownik reprezentuje organizację związkową wobec pracodawcy. Inaczej rzecz ujmując, szczególna ochrona (…) nie zależy od zakresu upoważnienia, lecz od samego aktu umocowania pracownika do działania w imieniu związku zawodowego”. Kto może reprezentować komisję wobec pracodawcy i jak wybrać taką osobę/osoby? Osobą reprezentująca komisję wobec pracodawcy i korzystającą z ochrony związkowej może być każdy członek/członkini związku należący do danej komisji. Nie muszą być to osoby, które wchodzą w skład zarządu, ale osoby które zostają objęte ochroną muszą zostać ujawnione pracodawcy. Członek/członkini związku inny niż zasiadający w jego zarządzie korzysta z ochrony związkowej w chwili wskazania go imiennie w uchwale tego organu pod warunkiem, że w uchwale tej jest jednocześnie zawarte upoważnienie danego pracownika do reprezentowania organizacji wobec pracodawcy (wyrok SN z 12 września 2008 r., I PK 47/08; OSNP 2010/3-4/35). Ustawa o zz. określa, że osoby chronione wskazuje zarząd organizacji w odpowiedniej uchwale. Trzymając się literalnie przepisów Ustawy, wyboru osób, które reprezentują komisję wobec pracodawcy i korzystają z ochrony związkowej może dokonywać zarząd (prezydium) samodzielnie, w dowolnym terminie, bez konieczności zwoływania w tej sprawie zebrania wszystkich członków i członkiń komisji. Podobnie wygląda sytuacja, gdyby miało dojść do odwołania kogoś z funkcji reprentanta/tki komisji. Z punktu widzenia zasad, jakimi chcemy się kierować w Inicjatywie Pracowniczej takie rozwiązanie jest jednak niedemokratyczne i sytuacja, w której prezydium wskazuje samodzielnie osoby objęte ochroną jest dopuszczalna jedynie wyjątkowo – gdy jakiemuś członkowi/członkini komisji grozi zwolnienie z pracy lub niekorzystna zmiana warunków pracy i płacy, komisja nie wykorzystała całego limitu osób, które może objąć ochroną, a zwołanie zebrania nie jest możliwe z powodu krótkich terminów czy problemów organizacyjnych. Ogólną zasadą powinno być demokratyczne wybieranie (i odwoływanie) osób reprezentujących komisję przez ogół członków i członkiń danej komisji (zebranie). Należy jednak pamiętać, że jeśli zdecydujemy się na wybór osób chronionych przez zebranie członków i członkiń komisji, to wtedy i tak wybór ten będzie musiał być potwierdzony stosowną uchwała prezydium – bez niej bowiem ochrona nie będzie ważna. Na podstawie dotychczasowej praktyki naszego związku, przy wyborze osób objętych ochroną warto korzystać z następujących zasad: - osoby objęte ochroną powinny być wybierane na zebraniu członków i członkiń komisji (uchwałą zebrania przegłosowaną zwykłą większością głosów), a wybór ten powinien być następnie potwierdzany uchwałą prezydium (uchwałą zebrania prezydium przegłosowaną zwykłą większością głosów); - decydując się na objecie ochroną osób spoza zarządu, należy dokładnie przemyśleć (a najlepiej spisać w formie ustalenia z zebrania komisji) jak będzie wyglądało prowadzenie korespondencji z pracodawcą – często zdarza się, że do pisma do pracodawcy załączane są uchwały prezydium komisji (np. o wskazaniu osób objętych ochroną czy oddelegowujące członka/członkinię związku do czynności związkowych), a więc jeśli np. przewodniczący/a prezydium nie jest objęty/a ochroną i ujawniony/a pracodawcy, to i tak może się zdarzyć, że zajdzie konieczność ujawnienia go/jej poprzez przedstawienie uchwały prezydium. Z tego powodu, w początkowym etapie działalności komisji (gdy może ona objąć ochroną tylko jedną osobę) najwygodniejsze jest objęcie ochroną przewodniczącego/ej prezydium; - w przypadku, gdy komisja może wskazać więcej niż jedną osobę objętą ochroną (por. niżej) warto zachować sobie „na wszelki wypadek” jedno lub dwa miejsca dla osób, które będą mogły skorzystać z ochrony w przyszłości (np. w przypadku represji ze strony pracodawcy); - na walnym zebraniu komisji warto także zdecydować czy „wolnymi miejscami” może dysponować prezydium samodzielnie i w jakim zakresie; - wszystkie osoby korzystające z ochrony powinny traktować ją nie tylko jako prawo, ale – przede wszystkim – jako obowiązek wobec całej komisji. Dobrą praktyką jest składanie komisji (za pośrednictwem poczty e-mail lub na zebraniach) regularnych sprawozdań z działań wykonywanych przez osoby objęte ochroną; - w praktyce, sprawowanie funkcji w prezydium różni się trochę od reprezentowania komisji wobec pracodawcy. Osoby wchodzące w skład prezydium muszą przede wszystkim umiejętnie organizować prace całej komisji, dbać o dokładne prowadzenie dokumentacji, ewidencji i rejestrów, zapewniać komunikację pomiędzy członkami i członkiniami komisji, znać podstawowe przepisy z prawa pracy dotyczące funkcjonowania związków zawodowych oraz orientować się w wewnętrznych regulacjach i zasadach działania OZZ IP. Osoby reprezentujące prezydium wobec pracodawcy muszą natomiast być asertywne i komunikatywne, dobrze sobie radzić w sytuacjach stresowych i dysponować szerszą wiedzą z zakresu prawa pracy (będą musiały regularnie z niej korzystać podczas negocjacji) – ponieważ będą jednocześnie osobami ujawnionymi i „rozpoznawanymi” przez pracowników jako reprezentacja komisji, powinny także mieć dobre relacje z jak największą liczbą pracowników i pracownic. Jak prawidłowo zgłosić pracodawcy osoby chronione? Zgodnie z Ustawy o zz. podstawą do objęcia danej osoby ochroną związkową jest uchwała prezydium, która musi zawierać:- imienne wskazanie osoby/osób objętych ochroną;- wskazanie okresu na jaki dana osoba została objęta ochroną (najlepiej w formie wskazania od jakiego dnia obowiązuje ochrona – tj. dnia przedłożenia uchwały pracodawcy oraz wskazania okresu czasu trwania tej ochrony – np. „na okres 1 roku” lub posługując się klauzulą „do odwołania”, przy czym w tym drugim wypadku należy pamiętać by ją odwołać gdy na miejsce dotychczas chronionej osoby zostanie wskazana inna); Pracodawca powinien otrzymać od komisji pismo przekazujące mu taką uchwałę oraz zawierające wskazanie podstaw prawnych i pouczenie o prawach osób objętych ochroną (np. o tym, że ochrona związkowa przysługuje przez okres wskazany uchwałą zarządu, a po jego upływie dodatkowo przez połowę okresu określonego uchwałą, nie dłużej jednak niż rok – zgodnie z art. 32 ust. 2 Ustawy o zz.) oraz obowiązkach pracodawcy z tym związanych (np. o obowiązku uzyskania pisemnej zgody zarządu komisji na wypowiedzenie i rozwiązanie stosunku pracy z osobami chronionymi). Jak długo obowiązuje ochrona? Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o zz. ochrona obowiązuje przez okres wskazany uchwałą zarządu, a po jego upływie dodatkowo przez połowę okresu określonego uchwałą, nie dłużej jednak niż rok. Nie istnieją żadne ograniczenia w zakresie tego jak długi okres ochrony można wskazać w uchwale komisji – w praktyce większość komisji IP udziela ochrony osobom wchodzącym w skład prezydium i wskazuje okres ochronny równy kadencji (2 lata). Co do zasady, ochrona zaczyna obowiązywać od momentu kiedy pracodawca otrzyma pismo od komisji ze wskazaniem osoby/osób objętych ochroną (wyroki Sądu Najwyższego z 12 stycznia 2011 r., II PK 184/10 i z 2 czerwca 2010 r., II PK 367/09; OSNP 2011/21-22/274). Jest to o tyle ważne, że czasem zdarza się, że pismo informujące pracodawcę o wskazaniu osób objętych ochroną zostaje dostarczone po upływie kilku dni od podjęcia przez prezydium stosownej uchwały – wtedy zachodzi ryzyko, że pracodawca rozwiąże umowę o pracę z osobą wyznaczoną do ochrony w okresie pomiędzy podjęciem uchwały przez prezydium, a dostarczeniem pisma do pracodawcy. Należy więc starać się jak najszybciej dostarczyć pracodawcy pismo informujące o osobach objętych ochroną. Istnieje możliwość objęcia ochroną także osoby, której wypowiedziano umowę o pracę, ale której umowa nie uległa jeszcze rozwiązaniu (czyli podczas trwania okresu wypowiedzenia) – tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 2 grudnia 2011 r. (II PK 70/11; 2012/3/138). Jeśli komisja zdecyduje się objąć ochroną osobę, której wypowiedziano umowę o pracę to teoretycznie pracodawca powinien cofnąć wypowiedzenie. W praktyce niewielkie są jednak szanse na to, że taka osoba nie zostanie zwolniona lub po zwolnieniu zostanie przywrócona do pracy. Jeśli pracodawca nie cofnie wypowiedzenia, sąd będzie badał, czy nie nastąpiło zastosowanie przepisu niezgodnie z jego przeznaczeniem, czyli czy nie objęto ochroną osobę nie dlatego, że jest reprezentantem/tką i działaczem/działaczką związkowym, ale aby utrudnić zwolnienie [2] . W takiej sytuacji pracownik/pracownica i tak musi wnieść odwołanie od wypowiedzenia w ustawowym terminie (7 dni od dnia wręczenia wypowiedzenia). Według uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 14 kwietnia 1994 r., I PZP 59/93, w sytuacji, gdy po wypowiedzeniu przez pracodawcę umowy o pracę pracownik nie odwołał się od tego wypowiedzenia, a w okresie wypowiedzenia został wybrany do zarządu zakładowej organizacji związkowej i z tej przyczyny podlega ochronie z art. 32 ust. 1 ustawy o zz, siedmiodniowy termin przewidziany w art. 264 § 1 Kodeksu pracy biegnie od powzięcia przez pracownika wiadomości o tym wyborze, ale zdaniem części przedstawicieli doktryny ta uchwała już jest nieaktualna z uwagi na zmiany w treści art. 32 ust. 1 Ustawy o zz uzależniające skuteczność ochrony od poinformowania pracodawcy o wydaniu stosownej uchwały, nie zaś po prostu od jej podjęcia. Dlatego dziś uważa się iż takie odwołanie do sądu pracy powinno się mieścić w terminie zwyczajnym, liczonym od dnia wręczenia wypowiedzenia. W takim wypadku ochrona udzielona podczas wypowiedzenia umowy o pracę ale już po upływie terminu do odwołania się jest pozbawiona ochrony procesowej [3]. Komisja może także zdecydować o skróceniu okresu ochrony – w takiej sytuacji również decyzję powinno podjąć zebranie członków i członkiń, a następnie decyzja ta musi zostać potwierdzona uchwałą prezydium komisji. Komisja ma w takiej sytuacji 7 dni na poinformowanie pracodawcy o zmianach w zakresie osób objętych ochroną lub długości okresu ochrony [4]. W sytuacji, gdy ochrona związkowa ulega skróceniu, nadal obowiązuje przepis mówiący o tym, że po upływie okresu ochrony pracodawca nie może przez połowę tego okresu zwolnić lub zmienić warunków pracy na niekorzyść danego pracownika/pracownicy – jednak w tym wypadku będzie to okres odpowiednio krótszy (np. jeśli ochrona miała trwać rok, a komisja skróciła ją po 6 miesiącach, to danej osoby nie będzie można zwolnić przed upływem 3 miesięcy następujących po skróceniu okresu ochronnego). Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem doktryny, wydłużony okres ochrony trwający po czasie wskazanym w uchwale nie dotyczy osób wskazanych uchwałą zarządu Komisji Międzyzakładowych ponieważ art. 34² ust. 1 Ustawy o zz odnosi się wyłącznie do art. 32 ust. 1 Ustawy o zz, a przedłużenie tego okresu przewidziano w ust. 2, zaś zgodnie z ogólna zasadą przepisów o charakterze szczególnym nie poddaje się wykładni rozszerzającej [5]. Jak ustalić liczbę osób chronionych? Liczba osób chronionych jest różnie ustalana dla organizacji zakładowych i międzyzakładowych i zależy od tego czy są one reprezentatywne na poziomie zakładowym. Na poziomie zakładu pracy, reprezentatywność stwierdza się zgodnie z art. 24125a Kodeksu pracy – reprezentatywna jest organizacja, która:- zrzesza co najmniej 10% pracowników albo- należy do jednej z 3 central uznanych za reprezentatywne na poziomie krajowym (NSZZ „Solidarność”, OPZZ, Forum Związków Zawodowych) i zrzesza co najmniej 7% pracowników albo- jest najliczniejszą organizacja związkową działająca w danym zakładzie pracy. Dopóki na terenie zakładu pracy działa tylko jeden związek zawodowy, to jest on reprezentatywny bez względu na jego liczebność. Zazwyczaj komisja samodzielnie stwierdza czy ma status reprezentatywnej organizacji związkowej, ale nie może tego dokonać bez uzyskania od pracodawcy informacji (najlepiej w formie pisemnej) o tym: ile osób jest zatrudnionych w zakładzie pracy i czy na terenie zakładu nie działają inne związki zawodowe. Dopiero mając te informacje można uznać, że nasza komisja ma status organizacji reprezentatywnej. Oznacza to, że podczas zakładania nowej komisji (zakładowej lub międzyzakładowej) początkowo nasza komisja będzie mogła wskazać jedną osobę objętą ochroną (o ile zrzeszamy minimum 10 pracowników i pracownic w co najmniej jednym zakładzie pracy). Kolejne osoby będzie można zgłosić po stwierdzeniu reprezentatywności naszej komisji. W przypadku komisji międzyzakładowych reprezentatywność stwierdza się oddzielnie dla każdego zakładu pracy, jaki obejmuje ona swoim działaniem. Jeśli komisja zrzesza w danym zakładzie co najmniej 10% załogi lub jest jedynym związkiem zawodowym działającym w danym zakładzie, to jest ona reprezentatywna – nawet jeśli nie zrzesza w nim 10 osób zatrudnionych na umowach o pracę (ta zasada ma istotny wpływ na przysługującą jej liczbę osób chronionych). Ustalanie liczby osób chronionych – zakładowa organizacja związkowa Jeżeli komisja jest reprezentatywna, może wybrać jeden z dwóch trybów ustalania liczby osób podlegających ochronie:1. wskazuje liczbę pracowników objętych ochroną równą liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy na podstawie art. 32 ust. 3 Ustawy o zz. Zgodnie z art. 32 ust. 5 Ustawy o zz., osobami stanowiącymi kadrę kierowniczą są osoby kierujące jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępcy albo wchodzący w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy, a także inne osoby wyznaczone do dokonywania za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy. Aby stwierdzić ile osób stanowi kadrę kierowniczą w zakładzie pracy, komisja powinna zwrócić się do pracodawcy z pisemną prośbą o wskazanie liczby tych osób. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie powiadamiania przez pracodawcę zarządu zakładowej organizacji związkowej o liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy, pracodawca jest zobowiązany w terminie 7 dni, na żądanie organizacji związkowej, przedstawić pisemną informacje o liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie wskazuje liczbę pracowników uzależnioną od liczebności komisji na podstawie art. 32 ust. 4 Ustawy o zz.:• komisja licząca do 20 osób wskazuje dwie osoby objęte ochroną• komisją licząca więcej niż 20 osób wskazuje dwie osoby oraz dodatkowo: o po jednej osobie na każde rozpoczęte 10 członków tej organizacji będących pracownikami, jeśli liczy od 21 do 50 członków,o po jednej osobie na każe rozpoczęte 20 członków tej organizacji będących pracownikami, jeśli liczy od 51 do 150 członków,o po jednej osobie na każde rozpoczęte 30 członków tej organizacji będących pracownikami, jeśli liczy od 151 do 300 tych członków,o po jednej osobie na każde rozpoczęte 40 członków tej organizacji będących pracownikami, jeśli liczy 301 do 500 tych członków,o po jednej osobie na każde rozpoczęte 50 członków tej organizacji będących pracownikami, jeśli liczy więcej niż 500 tych która nie jest reprezentatywna, ma prawo do wskazania jednego pracownika objętego ochroną. Przykład: W zakładzie zatrudniającym 1 000 osób działają 3 komisje różnych central związkowych – Solidarności (300 osób), OPZZ (50 osób) i Inicjatywy Pracowniczej (105 osób). Reprezentatywne są komisje Solidarności i Inicjatywy Pracowniczej (zrzeszają odpowiednio: więcej niż 7% i 10% pracowników). OPZZ może więc wskazać jedną osobę objętą ochroną, Solidarność – 12 osób (2 osoby za „pierwszą dwudziestkę” członków oraz po jednej za każde następne 30 członków), a Inicjatywa Pracownicza – 7 osób (2 osoby za „pierwszą dwudziestkę” członków oraz po jednej za każdą następną „dwudziestkę”). Jeżeli w zakładzie pracy działałby tylko komisja OPZZ to byłaby ona reprezentatywna i mogłaby wskazać 5 osób objętych ochroną (2 za „pierwszą dwudziestkę” członków oraz po jednej za każde rozpoczęte 10 członków organizacji). Międzyzakładowa organizacja związkowa Komisja międzyzakładowa, która jest reprezentatywna w chociaż jednym zakładzie pracy objętym jej działaniem, może wybrać jeden z czterech trybów ustalania liczby osób podlegających ochronie:1. wskazuje liczbę pracowników objętych ochroną równą liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy w którym jest reprezentatywna na podstawie art. 34² ust. 1 pkt. 1 Ustawy o wskazuje liczbę pracowników uzależnioną od całkowitej liczebności komisji we wszystkich zakładach pracy, w których działa na podstawie art. 34² ust. 1 pkt. 1 Ustawy o zz. W tym wypadku liczbę osób chronionych oblicza się tak jak dla komisji zakładowych zgodnie z art. 32 ust. 4 Ustawy o wskazuje liczbę pracowników objętych ochroną równą liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy w którym jest reprezentatywna powiększoną o liczbę równą liczbie zakładów pracy gdzie komisja zrzesza co najmniej 10 osób na podstawie art. 34² ust. 1 pkt. 2 Ustawy o wskazuje liczbę pracowników uzależnioną od liczebności komisji w zakładzie pracy w którym jest reprezentatywna obliczoną tak jak dla komisji zakładowych zgodnie z art. 32 ust. 4 Ustawy o zz., ale powiększoną o liczbę równą liczbie zakładów pracy gdzie komisja zrzesza co najmniej 10 osób na podstawie art. 34² ust. 1 pkt. 2 Ustawy o międzyzakładowa, która nie jest reprezentatywna w żadnym z zakładów pracy, wskazuje osoby chronione w liczbie nie większej niż liczba zakładów pracy, w których komisja zrzesza co najmniej 10 osób (art. 34² ust. 2 Ustawy o Komisja międzyzakładowa może dowolnie „dzielić” ochronę związkową pomiędzy zakładami pracy, które obejmuje swoim działaniem. Przykład I: Komisja międzyzakładowa obejmuje swoim działaniem 3 zakłady pracy zatrudniające każdy po 10 pracowników i w każdym z nich kadrę kierownicza stanowi jedna osoba; w każdym z zakładów komisja zrzesza po 5 osób. Komisja zrzesza więc ponad 10% załogi w każdym z tych zakładów i jest reprezentatywna. Może więc ustalić liczbę osób chronionych wg. następujących trybów:Tryb 1 – komisja ma 3 osoby chronione (bo w zakładach, gdzie jest reprezentatywna kadrę kierowniczą stanowią łącznie 3 osoby)Tryb 2 – komisja ma 6 osób chronionych (ponieważ w każdym zakładzie, gdzie jest reprezentatywna przysługuje jej możliwość wskazania do 2 osób, ponieważ komisja liczy do 20 osób). Ze względu na fakt, że w żadnym z zakładów komisja nie zrzesza więcej niż 10 osób, nie jest możliwe wykorzystanie trybów 3 i 4, które umożliwiają jej powiększenie liczby osób chronionych o liczbę równą liczbie zakładów pracy gdzie komisja zrzesza co najmniej 10 osób. Przykład II: Komisja międzyzakładowa obejmuje swoim działaniem 3 zakłady pracy (A, B, C) zatrudniające każdy po 1000 pracowników. W zakładzie A komisja zrzesza 100 osób a kadrę kierowniczą stanowią 2 osoby. W zakładzie B komisja zrzesza 15 osób, a kadrę kierownicza stanowią 3 osoby. W zakładzie C komisja zrzesza 5 osób, kadrę kierowniczą stanowią 3 osoby. Ponieważ we wszystkich tych zakładach działają inne, liczniejsze związki zawodowe, komisja jest reprezentatywna w zakładach A i B. Może więc ustalić liczbę osób chronionych wg. następujących trybów:Tryb 1 – komisja ma 5 osób chronionych (kadra kierownicza w zakładach A i B, gdzie jest reprezentatywna)Tryb 2 – komisja ma 8 osób chronionych (6 za zakład pracy A i 2 za zakład pracy B)Tryb 3 – komisja ma 3 osoby chronione (2 za zakład pracy A i 1 za zakład B gdzie zrzesza powyżej 10 osób)Tryb 4 – komisja ma 7 osób chronionych (6 za zakład pracy A i 1 za zakład B gdzie zrzesza powyżej 10 osób) Zakończenie – ograniczony charakter ochrony W praktyce, ochrona prawna reprezentantów/ek komisji ma bardzo ograniczony charakter. Pracodawcy często decydują się na zwolnienie (nawet w trybie dyscyplinarnym) osób, które zostały im wskazane jako osoby chronione – liczą bowiem na to, że zwolnienie osoby chronionej podziała zastraszająco na resztę pracowników i pracownic. Co ważne, naruszenie przepisów o ochronie związkowej nie oznacza, że zwolnienie jest nieważne – wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy o pracę z osobą objętą ochroną, nawet dokonane bez zgody czy bez powiadomienia organizacji związkowej jest skuteczne i wiążące. Może zostać natomiast zaskarżone do sądu pracy (poprzez wniesienie pozwu o przywrócenie do pracy albo odszkodowanie za bezprawne rozwiązanie umowy o pracę w terminie 7 dni od otrzymania wypowiedzenia lub 14 dni od otrzymania oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia) i w takiej sytuacji zwolniony reprezentant/tka komisji najprawdopodobniej w zależności od zgłoszonego roszczenia zostanie przywrócony/a do pracy i otrzyma odszkodowanie za cały okres pozostawania bez pracy (czyli wyższe niż osoba, którą zwolniono bezprawnie, ale która nie była objęta ochroną) albo otrzyma odszkodowanie za bezprawne rozwiązanie umowy o pracę obliczone w zależności od charakteru umowy i trybu jej rozwiązania (porównaj z tabelą). Ostatecznie, o wyborze roszczenia niezależnie od wyboru dokonanego przez pracownika decyduje sąd, z tym że w praktyce przyjęło się iż sąd nie może zmienić roszczenia odszkodowawczego za bezprawne rozwiązanie umowy o pracę na przywrócenie do pracy jeżeli pracownik jednoznacznie oświadczył, iż nie chce do niej powrócić. Należy jednak zaznaczyć iż roszczenie o przywrócenie do pracy przy umowie zawartej na czas określony jest możliwe tylko do czasu przewidywanego trwania tej umowy i tylko w przypadku gdy nie przeciwstawia się temu krótki okres jej trwania, zaś dla trybu wypowiedzenia zgłoszenie takiego roszczenia jest możliwe na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dn. r., sygn. akt P 4/10 (Dz. U. z 2010 r. Nr 135, poz. 912) choć dotąd nie dokonano stosownej zmiany art. 50 § 3 Kodeksu pracy. Roszczenie o przywrócenie do pracy nie przysługuje po rozwiązaniu umowy o pracę na okres próbny w trybie wypowiedzenia co wprost wynika z przepisów kodeksu pracy – w tym wypadku pozostaje jedynie roszczenie odszkodowawcze. Tab. Roszczenie odszkodowawcze z tytułu bezprawnego rozwiązania umowy o pracę w zależności od charakteru umowy i trybu w jakim ją umowy/ tryb rozwiązania Rodzaj umowy/ tryb rozwiązania Umowa na czas nieokreślony Umowa na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy Umowa na okres próbny Wypowiedzenie równe wynagrodzeniu za czas w przedziale od dwóch tygodni do trzech miesięcy nie niżej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia równe wynagrodzeniu za okres do którego umowa miała trwać nie więcej jednak niż za trzy miesiące Równe wynagrodzeniu za czas do upływu którego umowa miała trwać Rozwiązanie bez wypowiedzenia równe wynagrodzeniu za przewidywany okres wypowiedzenia równe wynagrodzeniu za okres do którego umowa miała trwać nie więcej jednak niż za trzy miesiące równe wynagrodzeniu za przewidywany okres wypowiedzenia Ponieważ sprawy w sądach pracy trwają długo (przykładowo, w Warszawie średnia wynosi 2 lata dla postępowania w pierwszej instancji), to pracodawcy, którzy chcą się pozbyć osób uważanych za „inicjatorów/ki” związków zawodowych, zazwyczaj wolą zaryzykować przegraną sprawę w zamian za efekt zastraszenia załogi. Nie jest to co prawda „żelazna reguła”, ale zakładając związek zawodowy w swoim miejscu pracy trzeba być gotowym na taki obrót spraw. Z powyższych zastrzeżeń wynika, że przepisy prawne o ochronie reprezentantów/ek związkowych nie mogą zastąpić pracowniczej solidarności i determinacji w walce o swoje prawa i interesy. Jakub Grzegorczyk (Grupa robocza ds. prawa pracy) Podstawa prawna: Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych ( 2014, poz. 167 ze zm.) Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( 1998 Nr 21 poz. 94 ze zm.) Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie powiadamiania przez pracodawcę zarządu zakładowej organizacji związkowej o liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy oraz wskazywania przez zarząd oraz komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, a także dokonywania zmian w takim wskazaniu ( 2003 nr 108 poz. 1013) Przypisy: [1] - Wynika to stąd, iż art. 34² ust. 2 Ustawy o zz stanowi wyjątek od zasady ustalonej w art. 32 ust. 6. który w innym wypadku również stosował by się do MOZ na mocy zbiorowego odesłana z art. 34 ust. 1 Ustawy o zz. Natomiast wykładnia językowa art. 34² ust. 2 Ustawy o zz nie jest jasna, zdaniem rp. Dariusza Szybowskiego zgodnie z wyrażoną w tym przepisie normą „liczba pracowników podlegających ochronie nie może być większa od liczby zakładów pracy objętych działaniem tej organizacji, które zatrudniają co najmniej 10 pracowników będących jej członkami. Inaczej mówiąc, każdy zakład, w którym zatrudnionych jest co najmniej 10 członków organizacji, to jeden działacz chroniony”. Ochrona zatrudnienia działaczy związkowych, [dostęp 29 lipca 2014]. [2] - Tutaj patrz np. wcześniej cytowany wyrok Sądu Najwyższego z 26 listopada 2003 r. (I PK 616/02), zgodnie z którym „działalność związkowa nie może być pretekstem do nieuzasadnionego uprzywilejowania pracownika w sferach niedotyczących sprawowania przez niego funkcji”. [3] - Kazimierz Jaśkowski, Eliza Maniewska, Komentarz aktualizowany do Kodeksu pracy, lex/el, [stan prawny teza do art. 264.[4] - Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie powiadamiania przez pracodawcę zarządu zakładowej organizacji związkowej o liczbie osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy oraz wskazywania przez zarząd oraz komitet założycielski zakładowej organizacji związkowej pracowników, których stosunek pracy podlega ochronie, a także dokonywania zmian w takim wskazaniu ( 2003 nr 108 poz. 1013) [5] - „Jeśli chodzi o mechanizmy stabilizacji stosunku pracy działaczy międzyzakładowych organizacji związkowych, to obowiązują zasady analogiczne jak te przewidziane w art. 32 ust. 1 Oznacza to w wymiarze temporalnym brak gwarancji trwałości zatrudnienia po zakończeniu kadencji, gdyż komentowany przepis nie zawiera stosownej treści odesłania do art. 32 ust. 2 Krzysztof Baran, Komentarz do ustawy o związkach zawodowych, [w:] Zbiorowe prawo pracy. Komentarz, wyd. II, lex/el (stan prawny Teza do art. 34(2) Niekiedy do komisji skrutacyjnej można powołać każdego, kto się napatoczy, czy z grona akcjonariatu, czy pracowników spółki, czy nawet spośród pracowników firmy obsługującej system głosowania elektronicznego – wówczas kontrolę nad głosowaniami powierza się tym właśnie, którzy powinni być kontrolowani! Skrutator (łac. scrutator) to osoba obliczająca głosy podczas głosowania. Jej zadaniem jest przeprowadzenie prawidłowego obliczenia głosów, by na tej podstawie ustalić rzeczywisty wynik głosowania. Nierzadko do skrutatora należy ogólny nadzór nad całym procesem głosowania. Skrutator ucieleśnia zaufanie, iż głosowanie zostało przeprowadzone uczciwie, a wynik nie został sfałszowany. Rozsądek przemawia za tym, by skrutator nie działał samotnie. Powołuje się komisje złożone ze skrutatorów nie tylko badających przebieg i wyniki głosowania, nadto uważnie patrzących innym członkom komisji na ręce. Od Państwowej Komisji Wyborczej po komisję skrutacyjną dla wyborów w komitecie rodzicielskim na każdym szczeblu, w każdej postaci głosowania, można i trzeba zadbać o należytą kontrolę i oddawania głosów, i obliczania ich. W spółkach kapitałowych powierza się te zadania komisjom powoływanym ad hoc przez walne zgromadzenia lub zgromadzenia wspólników wyłącznie na potrzeby danego zgromadzenia. Nie są one regulowane przepisami Kodeksu spółek handlowych. Wynika to z założenia, że Ksh nie jest instrukcją obsługi spółki i nie powinien nazbyt głęboko wnikać w organizację organów spółki i sposób wykonywania przez nie czynności. Na tym polu pozostawiono więc spółkom pełną autonomię, a one korzystają z niej z fantazją i rozmachem. Wobec tego spółki notowane na GPW niekiedy, ze szkodą dla rynku, naśladują na tym polu wzory komisji działających w spółdzielniach, stowarzyszeniach, organizacjach społecznych. Przydatność komisji skrutacyjnej warto rozważyć przed jej powołaniem. Można się bez niej obejść gdy akcjonariusze głosują przy pomocy kart elektronicznych, a system głosowania obsługuje wiarygodna firma; w praktyce zadanie skrutatorów sprowadza się wówczas do podpisania wydruku z wynikami głosowania (często bez możliwości sprawdzenia tego wyniku) i doręczeniu go przewodniczącemu zgromadzenia. Elektroniczny system głosowania jest w szczególności zalecany spółce akcyjnej, ponieważ akcjonariusz może głosować odmiennie z każdej z posiadanych akcji (split voting); jest on ponadto niezbędny w przypadku zdalnego uczestnictwa akcjonariuszy w walnym zgromadzeniu i głosowania w czasie rzeczywistym, dla świadczenia zgromadzeniu pomocy technicznej. Lecz zajmując się spółkami publicznymi dostrzegam trzy trudne problemy. Pierwszy dotyczy tego, kto wchodzi w skład komisji skrutacyjnych na walnych zgromadzeniach. Najlepiej byłoby, gdyby skrutatorzy byli wyłaniani spośród osób uprawnionych do uczestniczenia w walnym zgromadzeniu. Nie zawsze jest to możliwe z uwagi na niską frekwencję na walnych zgromadzeniach. Ponadto akcjonariusze wolą kandydować niż kontrolować wybory. Tylko niektóre spółki przewidują w regulaminach walnych zgromadzeń, że do komisji powołuje się wyłącznie akcjonariuszy lub ich pełnomocników. Niektóre regulaminy przewidują, że skrutatorów powołuje się spośród pracowników spółki. Niekiedy do komisji skrutacyjnej można powołać każdego, kto się napatoczy, czy z grona akcjonariatu, czy pracowników spółki, czy nawet spośród pracowników firmy obsługującej system głosowania elektronicznego – wówczas kontrolę nad głosowaniami powierza się tym właśnie, którzy powinni być kontrolowani! Drugi problem polega na tym, kto zgłasza zgromadzeniu kandydatów do komisji skrutacyjnej. Powinno to leżeć w wyłącznej kompetencji uczestników walnego zgromadzenia. Zdarzają się jednak przypadki, gdy prawem do zgłaszania kandydatów do komisji skrutacyjnej dysponuje wyłącznie przewodniczący walnego zgromadzenia. Takie uprawnienie to instrument manipulowania zgromadzeniem. Trzeci problem polega na precyzyjnym określeniu zakresu działania komisji skrutacyjnej. Nie powinien być on rozszerzany o sprawy mandatowe, związane z weryfikacją uprawnień do uczestnictwa w walnym zgromadzeniu. Takimi tematami niech się zajmie komisja powołana przez zgromadzenie w celu sprawdzenia listy obecności. Inaczej niż komisja skrutacyjna, jest ona regulowana przepisami Ksh. Wyobraźmy sobie, że o prawie akcjonariusza do udziału w walnym zgromadzeniu miałaby decydować komisja powołana spośród pracowników spółki lub pracowników firmy obsługującej system głosowania… Lecz niska wciąż jeszcze kultura naszego rynku kapitałowego dopuszcza i takie przypadki. Ponadto obserwuję tendencję mnożenia bytów obsługujących walne zgromadzenie. Znam regulamin zgromadzenia przewidujący powoływanie dwóch odrębnych komisji, jednej do głosowań jawnych, drugiej do tajnych. Ale nikt jeszcze nie wpadł na pomysł powoływania odrębnych komisji dla kandydatów płci męskiej i żeńskiej. Czekam. Tekst ogłoszony 20 maja w Gazecie Giełdy i Inwestorów PARKIET. Obyło się bez rac, petard, transparentów z brzydkimi hasłami, lecz bez awantury to już nie. Podczas zjazdu PZPN spierano się burzliwie o sposób głosowania: czy wybierać prezesa w formie elektronicznej – czy tradycyjnie, na kartkach. Przy kartach upierał się jeden z kandydatów na prezesa, Józef Wojciechowski. Argumentował, jakoby uprawnieni do głosu mogli obawiać się głosowania w formie elektronicznej przeciwko urzędującemu prezesowi, wobec czego należy, dla zapewnienia tajności, wrzucać kartki do urny. Doszło do głosowania nad formą głosowania. Kiedy przegłosowano, 93. głosami do 16., że głosowanie będzie w formie elektronicznej, Wojciechowski obraził się, wyszedł, wprowadzając obecnych w rozterkę, czy zostawić go na liście kandydatów. Zostawiono, ale głosów poskąpiono. Wybrano kontrkandydata. Nie jestem kibicem piłkarskim, wolę kibicować rozgrywkom na walnych zgromadzeniach. Przedsiębiorców cenię wyżej niż piłkarzy. Józef Wojciechowski jest wielką indywidualnością polskiego biznesu. Gdybym był selekcjonerem narodowej reprezentacji przedsiębiorców, powołałbym go do kadry. Nigdy jednak nie przyszło mi do głowy inwestować w JW Construction Holding, ponieważ przeczytałem statut spółki. Przeto, nie należąc do grona akcjonariuszy, nie uczestniczę w walnych zgromadzeniach. Chętnie obejrzałbym na stronie spółki transmisję zgromadzenia, ale uchwały o wyrażeniu zgody na utrwalenie przebiegu walnego w celu upublicznienia nie przechodzą w głosowaniu, zresztą elektronicznym (!). Regulamin walnego zgromadzenia JW Construction Holding SA, uchwalony 16 II 2007 r., przewiduje, iż „głosowania na zgromadzeniach odbywają się co do zasady przy wykorzystaniu techniki elektronicznej. Zmiana techniki głosowania może mieć miejsce w przypadku awarii urządzeń technicznych lub (jedynie w przypadku spraw formalnych lub porządkowych) przy przyjęciu uchwały w drodze aklamacji” (pkt Dopiero „w razie niemożności głosowania elektronicznego przygotowuje się karty do głosowania” (pkt dotyczący wyboru rady nadzorczej). Na walnych zgromadzeniach JW. Construction nie dochodzi do sytuacji podbramkowych: wszyscy akcjonariusze (w tym inwestorzy instytucjonalni) głosują jak jeden mąż, a ów mąż to Józef Kazimierz Wojciechowski, założyciel, największy akcjonariusz i przewodniczący rady nadzorczej. Rozgrywający i jakby arbiter. Czyli: w stworzonej i nadzorowanej przez siebie spółce Józef Wojciechowski przedkłada głosowanie elektroniczne nad głosowanie „na piechotę”, przy użyciu kartek, ale na zjeździe PZPN brzydko fauluje domagając się innego rozwiązania. Czy dlatego, że spółka JW Construction jest już w XXI wieku, a polska piłka nożna jeszcze głęboko w XX? Czy może nie wierzy, że w głosowaniu elektronicznym można dochować tajności? Głosowania w sprawach osobowych winny mieć charakter tajny. Nie ma przeszkód, by tajnością objąć głosowanie elektroniczne. Nie ma także potrzeby, o czym już pisywałem, powoływania komisji skrutacyjnej, jeżeli walne zgromadzenie odbywa głosowania w postaci elektronicznej. Komisja nie jest w stanie ani czegokolwiek zbadać, ani za cokolwiek ręczyć. Albo zawierza się firmie obsługującej walne zgromadzenie, albo wybiera się inną. Zakładanie, że jest oczywistą oczywistością, iż wyniki głosowania mogą być, czyli były, są i będą fałszowane, pozostawmy najbardziej nieufnemu (i najmniej godnemu zaufania) z polityków. Czytaj także: O sztuce głosowania Komisja do niczego Nazwa jednego z organów spółki akcyjnej – walnego zgromadzenia – jest na wskroś umowna, ponieważ często bywa, że nie jest ono ani walnym, ani zgromadzeniem. Zdarza się bowiem, że uczestniczy w nim garstka uprawnionych – akcjonariuszy i ich pełnomocników. Zdarza się także, że uczestniczy w nim tylko jeden uprawniony, a także notariusz. Potrzebny jest też przewodniczący zgromadzenia, lecz nie ma przeszkód, by został nim jedyny obecny na nim uprawniony. Tak było kilka dni temu w pewnej notowanej spółce. Najpierw przeto uznano, iż z uwagi na uczestnictwo w walnym zgromadzeniu raptem jednego uprawnionego, zgromadzenie nie dokona wyboru komisji skrutacyjnej, ponieważ nie ma takiej możliwości. Słusznie. Inna sprawa, po co do porządku obrad wpisywano wybór tej komisji, skoro jest ona obecnie, w epoce głosowania za pomocą kart i czytników elektronicznych, przeżytkiem i fikcją? Zadania komisji skrutacyjnej powierzono przeto przewodniczącemu walnego zgromadzenia, by sprawdzał oddawane przez siebie samego głosy. Następnie przeprowadzono głosowania nad kolejnymi projektami uchwał. W walnym uczestniczył pełnomocnik jednego akcjonariusza posiadającego 2 284 298 akcji i dysponującego tyluż głosami, co oczywiście stanowiło 100 proc. głosów przypadających na reprezentowany na walnym zgromadzeniu kapitał zakładowy. W tej sytuacji głosowania przebiegały sprawnie, wszystkie uchwały podejmowano taka sama liczbą 2 284 298 głosów. Część uchwał zapadała w głosowaniu jawnym. Uchwały 7 – 10 w sprawie udzielenia absolutorium członkom zarządu, 11 – 17 w sprawie udzielenia absolutorium członkom rady nadzorczej, a także uchwały 19 – 23, zostały powzięte w głosowaniu tajnym. Czego dotyczyły te ostatnie, zachodzę w głowę wobec brzmienia tychże: „Walne Zgromadzenie powołuje/odwołuje w skład Rady Nadzorczej VIII kadencji Pana… (tu imię i nazwisko powołanego/odwołanego)”. Swoja drogą, śmieszy mnie to prostackie tytułowanie wszystkich powoływanych/odwoływanych „Panami”. Może lepiej iść na całość i stosować formułę „Jaśnie Pan”? Albo przynajmniej „Wielmożny”? Najbardziej śmieszy mnie jednak tryb podjęcia wspomnianych uchwał w głosowaniu tajnym. Jakaż to tajność, skoro mamy raptem jednego akcjonariusza? Wszak tajność głosowania na walnym zgromadzeniu nie jest obowiązkiem! Gdyby zachowanie tajności było obowiązkowe, ustawodawca nie dopuściłby głosowania korespondencyjnego. Tajność jest przywilejem, z którego zrezygnowałbym w tych okolicznościach. Lecz walne zgromadzenia w polskich spółkach, nawet tych notowanych, to wciąż bezmyślne klepanie formułek. Dobrze przynajmniej, że formułek nie klepie się po łacinie… Tekst został ogłoszony 29 IV 2011 w Gazecie Giełdy PARKIET Czytaj także: Komisja do niczego Walne zgromadzenie wciąż bywa obrzędem z niepojętym rytuałem i bezmyślnie klepanymi formułkami. Porządek obrad większości walnych zgromadzeń w Polsce przewiduje wybór komisji skrutacyjnej. Jej zadaniem jest zliczanie głosów. Skrutatorami mogą być akcjonariusze uczestniczący w walnym zgromadzeniu. Kiedyś do komisji skrutacyjnej powoływano osoby darzone zaufaniem i szacunkiem; dzisiaj wybór w skład komisji już nie świadczy o prestiżu wybranego. Oznacza raczej, że skrutator nie będzie brany pod uwagę przy wyborach do rady nadzorczej… W spółce akcyjnej, gdzie głosowanie prowadzone jest systemem tradycyjnym, komisja skrutacyjna ma wiele do roboty. Obecnie aż za wiele, skoro prawo dopuszcza split voting, czyli odmienne głosowanie z każdej z posiadanych akcji. Dlatego spółki, szczególnie publiczne, powszechnie zatrudniają firmy zapewniające elektroniczną obsługę systemu głosowania na walnym zgromadzeniu. Akcjonariusze głosują za pomocą kart do głosowania, komputer zlicza wyniki, zgromadzenie toczy się wartko. Lecz, jak wspomniałem, zgromadzenie wybiera komisję skrutacyjną, najczęściej w składzie trzech osób. Po przeprowadzeniu głosowania komisja otrzymuje od operatora elektronicznego systemu głosowania wydruk z wynikiem, jej członkowie uroczyście składają na wydruku podpisy, że niby sprawdzili wynik i ręczą za jego prawdziwość, po czym doręczają uwiarygodniony przez siebie wynik głosowania przewodniczącemu, który go ogłasza. Jest to obrzęd zgoła bezsensowny. Zliczaniem głosów zajął się komputer. Za prawidłowość wyniku odpowiada firma obsługująca walne zgromadzenie. Członkowie komisji skrutacyjnej nie weryfikują wyniku głosowania, bo niby jak mieliby to robić? Służą oni za zbędnych pośredników między operatorem systemu głosowania a przewodniczącym zgromadzenia, co może tylko opóźnić przebieg obrad. Wobec tego w wielu spółkach najpierw, bez zastanowienia nad celowością tego kroku, wpisuje się do porządku obrad walnego zgromadzenia wybór komisji skrutacyjnej, a następnie zgromadzenie podejmuje uchwałę o odstąpieniu od wyboru komisji skrutacyjnej. Gdyby jakiś krewki akcjonariusz zaskarżył taką uchwałę, sąd miałby dodatkową i niepotrzebną pracę. Warto zważyć, że obecnie prawo dopuszcza głosowanie na walnym zgromadzeniu przez osoby przebywające poza miejscem obrad, nawet na końcu świata, korzystające w tym celu ze środków komunikacji elektronicznej. Komisja skrutacyjna miałaby ograniczone możliwości weryfikacji głosów oddawanych zdalnie. Być może mogłaby ona odnaleźć sens swojego istnienia w systemie głosowania korespondencyjnego – lecz wątpliwe, by rozsądne spółki korzystały z tej procedury. Przywiązanie do komisji skrutacyjnej wiąże się zapewne z nawykami nabytymi na zebraniach spółdzielni mieszkaniowych. Split voting nie wchodzi tam w rachubę, głosuje się najczęściej przez podniesienie ręki, głosy zliczane są „na piechotę”. Tamże wybiera się także komisję uchwał i wniosków. Nie należy przenosić takich wzorców na rynek kapitałowy! Artykuł został ogłoszony 26 X 2010 r. w Gazecie Giełdy PARKIET Czytaj także: W absurdach tajności

czy komisja skrutacyjna jest obowiązkowa